Ilia Dilo Sheperi për bashkimin e dy dialekteve të shqipes: “Ësht kështu e afërmendëshme që sot për sot kemi nevojë nga njera anë të mbledhim me shpejti në një fjalor të tërë pasunin që ka gjuha e jonë, dhe nga ana tjeter t’a studiojmë këtë pasuri në gramatika me bazë sicilin nga të dy djalektet dhe me

krahasim të njërit me tjatërin, që të mundemi kështu duke i studiuar

të gjithë të gjitha fenomenet e gjuhës të arrijmë në gjuhën e

përbashkëtë, gjuhën që duhet të jet – siç shkruante aty shpejt një

nga dijetarët e vlefshëm të gjuhës, s’anë – gegënishtja e tosqizuarë

ose toskënishtja gegizuarë”.

“Ësht e natyrëshme t’i mungojnë ç’do gjuhë fjalët e sendevet

që nuk i ka pasur kombi që e flet, dhe shfaqjet e mendimevet

për të cilë ky nuk ka patur nevojë. Fjalët dhe shfaqjet e këtilla

i ka krijuar çdo gjuhë kur është shfaqur nevojë për to, dhe kur

këjo nevojë i është shfaqur e ngutëshme, i ka marrë nga gjuhëra

të huaja. Po nuk ësht quajtur nga ky shkak as e varfërë as e

përbuzëshme, gjersa i ka me plotësi elementet për shvillim dhe hollësim”.

“Në ësht, pra, se gjuha shqipe nuk i ka përmbushur gjer sot

disa nga këto të meta, arësyet nuk duhen kërkuar në gjuhë, po

në konditat, nënë të cilat ësht folur këjo gjuhë”.

“Që të jet’ e mundurë të kemi dhe neve gramatikën që na

duhet, esht nevoja të mbledhim më parë gjithë lendën e gjuhës,

t’i studjojmë gjithë elementët e sajë, dhe të mos marrim prej syresh

gjë nëpër këmbë para se të bindemi që këjo gjë ësht e pavlefsheme

dhe për t’ u hedhur poshtë”.

“Dhe me qenë se askush prej nesh nuk mund të thotë se i

ka studiuar dhe i di mbarambarthi të gjitha hollësinat e të dy

dialekteve, me të cilat kombi shqipëtar e flet gjuhën e vetë, ësht

nevojë piksëpari t’ ia bëjmë të dy palët të dituna njerijetrit këto

hollësina”.

error: Content is protected !!